Ὁ Ζὰν Κερβελλά, ἕνας γερο-θαλασσόλυκος συνταξιοῦχος πιά, παγιδευμένος λόγω ἀπόσυρσης καὶ ἡλικίας ἀΙὸ τὴν ἀκινησία τῆς στεριᾶς, ἀναπολεῖ τὴ ναυτική του ζωὴ καὶ τὰ χρόνια ἐκεῖνα ποὺ τὰ μπράτσα του ἦταν στιβαρὰ καὶ μποροῦσε νὰ θέλγει τὶς γυναῖκες σὲ κάθε λιμάνι. Ἡ ζωή του σημαδεύτηκε ἀπὸ δράματα, ὅπως ἡ ἀπιστία τῆς γυναίκας του καὶ ὁ θάνατος τῆς μονάκριβης κόρης τους. Ἡ μελαγχολία ποὺ φέρνει τὸ ἀναπόδραστο πέρασμα τοῦ χρόνου, ἡ πλήξη τῆς καθιστικῆς ζωῆς, γίνονται ὁ κανόνας τῆς καθημερινότητάς του. Γιὰ νὰ καταπολεμήσει τὸν πειρασμὸ τοῦ καλέσματος τῆς ἀνοιχτῆς θάλασσας, καταφεύγει στὶς ἀναμνήσεις του, ἐνῶ τὸν ἐγκαταλείπουν οἱ δυνάμεις του καὶ παρασύρεται σιγὰ-σιγὰ πρὸς τὸ τέρμα τοῦ βίου του.